” ختم قرآن؛ سرمایه ای تمام نشدنی برای حجّاج خانه خدا “
اگر یک جوانى، یک مردى یا زنى در دوره حج، انس با قرآن را یاد بگیرد، تأمل و تدبّر در عبارات دعاها و مناجات با پروردگار را یاد بگیرد، این سرمایه اى مىشود براى او در طول زندگى. حاجى اگر خود را مقیّد کند که در مدینه منوّره یک ختم قرآن بخواند؛ در مکه مکرّمه یک ختم قرآن بخواند- مکه خانه قرآن است؛ محل نزول قرآن است- یا اگر نمىتواند یک ختم قرآن بخواند، یک بخش عمده اى از قرآن را بخواند با تأمل، با تدبّر؛ اگر عادت کند به تأمل و تدبّر در قرآن در مدّتى که آنجاست، این براى او یک سرمایه مىشود.
قرآن یک ذخیره تمام نشدنى است. انس با قرآن از هر واعظى، از هر رفیق ناصحى، از هر درسى براى انسان مفیدتر است. اگر حقیقتاً انسان با قرآن رابطه برقرار کند و قرآن را براى استناره و استفاده و استضائه قلبى و معنوى خود بخواند، این براى او از هر واعظى بالاتر است. اگر انسان این انس را بتواند پیدا بکند، دستاورد بسیار بزرگى است. (بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ۱۳۸۶/۰۸/۲۳)
