” قرآن؛ هم­نشین جوانان ما ”

من به جوانان عزیزمان توصیه می­کنم که با قرآن انس بگیرید، با قرآن مجالست کنید. هر بارى که شما با قرآن نشست و برخاست کنید، یک پرده از پرده‌هاى جهالت شما برداشته می­شود؛ یک چشمه از چشمه‌هاى نورانیّت در دل شما گشایش پیدا می­کند و جارى می­شود. انس با قرآن، مجالست با قرآن، تفهّم قرآن، تدبّر در قرآن، این­ها همه لازم است. مقدمه‏ این کار این است که بتوانیم قرآن را بخوانیم، بتوانیم قرآن را حفظ کنیم؛ حفظ قرآن خیلى مؤثر است. جوان­ها، دوره‏ جوانى را، قدرت حفظ را قدر بدانند. خانواده ‏ها به کودکان خودشان حفظ قرآن را تشویق کنند، آن‏ها را وادار کنند.

حفظ قرآن خیلى باارزش است. حفظ قرآن این فرصت را به حافظ خواهد داد که با تکرار آیات، در قرآن قدرت تدبّر پیدا کند. این فرصت است، این توفیق است؛ این را از دست ندهید. آن‏هایی که حافظ­ اند، این نعمت بسیار بزرگ الهى را قدر بدانند؛ نگذارند حفظ­شان ضعیف بشود یا خداى نکرده از دست برود.(بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ۱۳۸۹/۰۱/۱۶)